در جلالت حضرت زینب کبری (س) 5786

در جلالت حضرت زینب کبری (سلام الله)

برقله بلند و رها ایستاده ای

بالاتراز ستیغ بلا ایساتده ای

ای پرده دارحجب که خودنورعفتی

تو ازخط حجاب فرا ایستاده ای

بانوی آفتابی و منظومه عفاف

درسایه سارعرش خدا ایستاده ای

آیینه با وجود تو سرشارروشنی ست

درملتقای  آیینه ها ایستاده ای

تو وارث بلاغت نهج البلاغه ای

درسایه امیرولا ایستاده ای

اززخم بازوان تو معلوم میشود

تمثیل صبر تا بکجا ایستاده ای

بوی خوش تو درنفس رازیانه هاست

ردی عمیق برتنت ازتازیانه هاست

ای تازیانه خورده ی زخمی فدای تو

چشم افق نشسته بخون دررثای تو

تو مریم شکفته بباغ نجابتی

عطرحضورفاطمه دارد حیای تو

خورشید سینه چاک غم بی کرانه ات

خونابه غروب سرشک عزای تو

درقتلگاه ناله ات از کهکشان گذشت

نالید آسمان و زمین پا بپای تو

جبریل روز واقعه در کربلای تو

آسیمه سرگریست درآن ماجرای تو

گیسوی شام بازشد ازماجرای شام

رنگی دگرگرفت شب و روزهای تو

افلاکیان فدا به نماز نشسته ات

درنیمه شب به راز و نیاز نشسته ات

شاعر : هادی وحیدی زنجانی

منبع : کانال گنجینه گذشتگان